Στζαμπό, Λόρινκ

(Szabo). Ούγγρος ποιητής (Μίσκολκ 1900 - Βουδαπέστη 1957). Σπούδασε φιλοσοφία και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Στα 19 του χρόνια ανέλαβε με τους Μ. Μπατίτς και Α. Τοτ να μεταφράσει όλο το έργο του Μποντλέρ. Ως ποιητής ο Σ. επηρεάστηκε από τον Γουόρντσγουορθ, τους Γάλλους συμβολιστές και τους Γερμανούς εξπρεσιονιστές. Στα έργα του εκφράζεται μ’ έναν ιδιαίτερο τόνο για τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων γενικά. Από τα έργα του τα αξιολογότερα είναι: Ο Καλιμπάνος (1923), Φως, φως, φως (1925), Τα αριστουργήματα του Σατανά (1926), Εσύ και ο κόσμος (1932), Χωριστή ειρήνη (1936), Η μάχη για τη γιορτή (1939), Και τώρα λοιπόν (1943). Τα δύο τελευταία έργα της ζωής του χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ωριμότητα στην τέχνη. Η μουσική του τζίτζικα (1947) πρόκειται για αυτοβιογραφία που αποτελείται από 370 στροφές των 18 στίχων και Το 26o έτος (1957), που αποτελείται από 120 σονέτα αφιερωμένα στη νεκρή σύζυγό του.